Büyüdüm Seninle

Hayır,
Yanlış biliyor herkes
Büyütmedim ben seni
Büyüdüm seninle.
Çocuktu yüreğim, gözlerim, ellerim
Ürkekti yüreğim
Korkardım karanlıktan, yağmurdan
Kavgadan, düşmekten
Hatta böcekten.
Öyle değişti ki her şey
Hızla…
İlk nefesinde başladım
Büyümeye.

Ellerim büyüdü önce
Sımsıkı kavradım seni.
Gözlerim büyüdü
Gördüm en inceyi
Yüzündeki beneği, gözündeki sarı lekeyi…
Büyüdükçe sende öğrendim
Daha iyi daha derin görmeyi.
Yürürken düşmemeyi öğrendim
Düşerken tutunca seni.
Ve hızlı olmayı öğrendim
Ağır aksak akan hayata inat
Yetişmek için hızına ve sana.

Karanlıktan korkmamayı öğrendim
Geceleri üzerini örterken
Kapıları, koridorları, adımları ezberledim
Karanlıkta görmeyi öğrendim.
Gök gürültüsünden korkmamayı öğrendim
Sarılınca sana.

Dizlerimi kanatırdım hep
Basarken ayakkabı bağıma
Kanamasın dizlerin diye öğrendim
Bağlamayı ayakkabılarını.
Büyütmedim seni
Büyüdüm seninle
Adım adım gün gün anne oldum.
Sadece seni mi ki?
Anneyi de getirdim dünyaya
Hoş geldin
Hoş geldim…

Makbule Karaman