Yaprak Dökümü Gibi Yüreğim

Yaprak dökümü gibi yüreğim
İhanetlerle dolu korkunç bir hayatın içindeyim
Evlat gibi sevdiklerim, sırtımdan bıçaklayan katillerim.
Ve eşim biricik, sadakatsiz sevgilim.

Herkesi severdim ben oysa anne merhametiyle, baba şefkatiyle.
Bilemezdim iyi yüreğimi gördükçe içlerindeki canavarların uyanacağını, pençeleriyle beni lime lime ayıracaklarını.
Bilemezdim sevdiğim herkesin beni tek tek bırakacağını.

Yaprak dökümü gibi yüreğim.
İlkbahar çiçeklerim döküldü, yazın verdiğim meyveler hunharca yendi.
Kurudu yapraklarım, arkalarında yaşlar bıraktı ve bulut gözlerimden usulca akıttı.

Az kaldı kış mevsimine, ölüm sessizliğine.
Geriye sadece kalan birkaç darbe ve göç etmek için çırpınan kanatların sesleri.
Ama çok geç kaldı gönül kuşlarım, ayaza yakalandılar.
Vaktimiz bir rüzgar gibi esti kasvetli ve geçiyor şu anda tutmayacağım kadar hızlıca.

Melek Kaya