Bir Bank Hikayesi

Duyduğu gülme sesleriyle beraber kafasını kaldırdı. Karşı bankta oturan genç çifti gördü. Çantasından kağıt kalem çıkardı. Gün batımından dolayı gözünün tam seçemediği çifti çizmeye başladı. Adam, kolunu kadının omzuna atmıştı. Bir şeyler anlatıyordu. Kadının gülümsemesinden anlatılan şeyin hoşuna gittiği belli oluyordu. İşaret parmağını uzatıp bir şeyler gösteriyordu ve sonra kahkaha atıyorlardı. Çizdiği resmi kenara bıraktı ve kitabını okumaya devam etti.

Bu sefer duyduğu bağrışma sesleri ile kafasını kaldırdı. Az önce mutlulukları yüzünden okunan çift, şimdi hararetli bir şekilde tartışıyorlardı. İyice sesleri yükselen çifti izlemeye başladı. Tutku buydu sanki. Sadece güzel cümleler, kahkahalar, sevmek, sarılmak değildi. Bağırmaktı da bazen. Farklı görüşlerde olunduğu zaman tartışmaktı, düşüncelerini dile getirmekti birbirine zarar vermeden. Kin ve nefretin her zaman aşkın zıt yönde, güçlü bir boyutu olduğunu düşünüyordu.

Eşyalarını topladı. Tartışmaya devam eden gençlerin yanına yaklaştı. Tartışmanın hararetiyle onun geldiğini görmediler. Öksürme sesi çıkardı. Az önce çizdiği şeyi uzattı gençlere ve gitti. Verilen kağıda bakan gençler, kendilerinin çizilmiş halini gördüler. Önce anlam veremediler sonra resme tekrar baktılar. Kağıdın arkasında bir not: tartışmalarınızın, sevmelerinizin ve birbirinizin kıymetini bilin! Kadın, kağıdı çantasına koydu ve birbirlerine sarılarak yürüdüler.

Olayın üstünden seneler seneler geçti. Kadın yeni kaybettiği sevgilisi ile hep oturdukları parka gitti. Bağrışma ve tartışma sesleriyle kafasını kaldırdı. Karşısında tartışan çifti gördü ve gülümsedi. Yanlarına gitti ve çantasından bir kağıt çıkardı. Gençlere verdi ve gitti. Gençler önce anlam veremediler sonra resme tekrar kağıda baktılar. Kağıdın arkasında bir not: tartışmalarınızın, sevmelerinizin ve birbirinizin kıymetini bilin! Kadın, kağıdı çantasına koydu ve birbirlerine sarılarak yürüdüler.

Beyza Temel